ค้นหาหมวดอักษร อ

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' อัจฉริย, อัจฉริยะ '

  อัจฉริย, อัจฉริยะ  หมายถึง [อัดฉะริยะ] ว. วิเศษน่าอัศจรรย์, มีความรู้ความสามารถเกินกว่าระดับปรกติมาก. (ป.; ส. อาศฺจรฺย).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• อัจฉริยบุคคล

  น. บุคคลผู้มีปัญญาความสามารถเยี่ยมยอดมาแต่กําเนิด.

• อัจฉริยภาพ

  น. ความเป็นผู้มีปัญญาความสามารถเกินกว่าระดับปรกติมาก.

• อัจฉริยลักษณ์, อัจฉริยลักษณะ

  น. ลักษณะดีเด่นเป็นที่น่าอัศจรรย์ เช่น อัจฉริยลักษณ์ของภาษาไทย อัจฉริยลักษณะของมหาบุรุษ.

• อัจฉริยลักษณ์, อัจฉริยลักษณะ

  น. ลักษณะดีเด่นเป็นที่น่าอัศจรรย์ เช่น อัจฉริยลักษณ์ของภาษาไทย อัจฉริยลักษณะของมหาบุรุษ.

• อัจนา

  [อัดจะ] น. การเซ่นสรวง, การถวาย, การบูชานับถือ. (ป. อจฺจนา).

• อัชฌัตติก

  [อัดชัดติกะ] ว. ภายใน, เฉพาะตัว, ส่วนตัว, เช่น อัชฌัตติกปัญญา. (ป.).

• อัชฌา

  [อัดชา] น. กิริยาดี; นิสัยใจคอ, ความรู้จักผ่อนปรน. (ตัดมาจากอัชฌาสัย).